وقتی سخن از اجماع است نمی‌توان توقع داشت که همه بازیگران عرصه سیاست و قدرت به نحو خودانگیخته مکلف به اجماع شوند، زیرا عناصری که در لایه‌های پایین‌تر ایفای نقش می‌کنند باید مبتنی بر پارادایم و سرمشقی ایفای نقش کنند که از سوی رهبران سیاسی و حاکمان مسئول در کلان سیاست و حکومت ارائه می‌شود.
شکل‌گیری گفت‌وگو میان کنشگران سیاسی، استادان، محققان و نخبگان با دولت که از هفته‌های پیش در صورت‌های جدید گفت‌وگوهای فعالان سیاسی اصلاح‌طلب و اقتصاددانان انجام گرفته بود، کاری پسندیده است که می‌تواند در ادامه ساز و کارهای مناسب‌تری هم پیدا کند. تداوم این کار، ضروری و روشن کردن انتظار از این گفت‌وگوها درخور توجه است.
